Negatieve coping mechanismen herkennen & veranderen. Emotie-eten, gamen, verslaving, gokken, gamen, social media…. Vul maar in… Wat is jouw manier om, om te gaan met emoties die je niet wilt ervaren? Want jouw emoties zijn de aanleiding waarom je deze afleiding zoekt. Ergens heb je pijn van, soms weet je waar het vandaan komt en soms weet je het niet eens. Persoonlijk heb ik lang moeten graven in mezelf voordat ik écht wist wat het pijnpunt was. De eetstoornis was er plotseling. En ja, ik wist wel dat het niet OK was en nee, ik wist toen echt niet dat ik dat deed om mijn emoties niet te voelen. Daar heb ik wel een tijd over gedaan. Als je daar meer over wilt lezen, lees dan de blog met mijn herstel verhaal. Ik herkende het dus niet direct als een negatief coping mechanisme. Dat het destructief en dwangmatig was kreeg ik ook pas door toen ik de eerste keer boven de wc hing om over te geven in een restaurant. Het was gewoon onmogelijk om het eten binnen te houden. De drang, de dwang. Ik werd er zó akelig van. Ook had ik nog geen idee dat de oorzaak ik mijn negatieve denken zat. Ja, ik vond mezelf lelijk en ja, ik meende dat ik er toch niet toe deed. Ik wist gewoon echt niet beter. Nu ik dun werd kreeg ik juist wel complimentjes…. Kun je nagaan wat dat voor ‘mooie’ drive was om nog ff lekker door te gaan. Toen mijn toenmalige schoonmoeder me meesleepte naar de huisarts en erna naar de GGZ en er werd gedreigd met een opname, ja, toen werd ik me ervan bewust dat ik een probleem had. Maar om het te veranderen? Bij de GGZ heb ik weinig geleerd. Mijn herstel zette pas in toen ik me ervan bewust werd dat ik mijn denkpatronen moest veranderen. Heb jij een probleem? Wat vind je zelf? Iedereen heeft een coping mechanisme. Echt iedereen. Het is jouw manier hoe jij omgaat met tegenslagen en negatieve gevoelens en emoties. Het is alleen de vraag of jij dit op een gezonde of destructieve manier doet. In mijn visie is het een probleem als het je leven echt verstoord. Daarom heet het ook een stoornis. Alles (of veel) draait om het in stand houden van jouw coping. Het is jouw emotionele overlevingsmodus. Jij sust er jouw hersenpaniek mee. De chaos aan gedachten in je hoofd en de k*t gevoelens in je hart en je lichaam. Ok, nu weet je dat je het hebt. Maar hoe doorbreek je dan je negatieve denkpatroon? Hoe stap je uit die emotionele overlevingsmodus? Waar begin je? Wie kan je helpen? Of mag niemand het weten? En wil je het zelf doen (zoals ik het zelf heb gedaan omdat ik het bijna niemand durfde te vertellen, de schaamte was té groot). Emotie regulatie, mindset, mind control, leren over de hart – brein connectie. Leren wat woorden voor impact hebben. Leren welke gezonde coping wél voor jou werkt en past bij je. Kort en krachtig samengevat in 1 zin! Ik heb er nota bene 15 jaar over gedaan. Maar dat maakt niet meer uit. Ik heb voor jou alles laten samenkomen in mijn onlineprogramma (zelfhulp) en ik coach nu mensen met liefde en gedrevenheid (online) die naast dit programma graag persoonlijke begeleiding willen, gewoon omdat het fijn is om te praten met een ervaringsdeskundige.